هیچ چیز بیش تر از مشکلات غذایی باعث نگرانی والدین خصوصاً مادران نمی شود. یکی از قوی ترین و مشکل سازترین جنبه های مشکلات تغذیه در کودکان این است که والدین به دلیل اضطراب و نگرانی بالا، به شیوه ای وسواس گونه عمل می کنند و بنابراین نمی توانند به حل مشکل و مسأله کمک کنند. در برطرف کردن و درمان مشکلات غذایی در کودکان در ابتدا باید علت های احتمالی بد غذایی مورد بررسی قرار گیرد. پدر و مادر بودن و غذا دادن اموری تفکیک ناپذیر هستند و به هم پیوسته اند. کودکان خیلی زود به تأثیر قدرتمند غذا نخوردن بر والدینشان پی می برند و گاهی ممکن است از این روش برای برآورده کردن نیازها و درخواست های خود استفاده کنند. بنابر این در برخی موارد نیاز است تا الگوی فرزند پروری والدین تغییر پیدا کند. گاهی اوقات لازم است اگر کودک ناگهان علاقه خود را نسبت به غذا از دست می دهد و از خوردن امتناع دارد، والدین به این موضوع توجهی نکنند و اجازه دهند کودک آنچه را که دوست دارد بخورد و آنچه را که نمی خواهد نخورد و پس از اتمام زمان غذا، ظرف غذای کودک را بدون هیچ اشاره و اهمیتی بردارند. احتمالاً بعد از چند روز، زمانی که کودک متوجه می شود علاقه نداشتن او نسبت به غذا توجه والدین را جلب نکرده است، غذای خود را خواهد خورد. تصور ذهنی همه ما درباره کودک مان این است که همه آنها به طور ذاتی و طبیعی باید به غذا خوردن علاقه داشته باشند و زمانی که گرسنه می شوند به راحتی سر میز یا سفره بنشینند تا غذایشان را بخورند اما حقیقت این است که گاهی برای غذا خوردن کودک نیاز به کمک گرفتن و مداخلات جدی تری، می باشد. درواقع برخی اوقات مشکلات تغذیه ای کودک می تواند روش کودک برای گفتن« من نیاز دارم که شما بیشتر به من فکر کنید. چیزی وجود دارد که من نمی توانم هضم کنم و باعث نگرانی در من می گردد» باشد. گاهی کودکان ممکن است نا خودآگاهانه تصمیم بگیرند از این روش برای انتقال مشکلاتشان بهره برداری کنند. نکته مهم دیگری که والدین نیاز است تا به آن توجه کنند این است که غذا دادن امری متفاوت با انضباط بخشی است. اگر از غذا به عنوان پاداش استفاده شود، باعث افزایش سردرگمی و حیرت کودک می گردد، چرا که او نمی تواند به درستی نیازهای بدنی و عاطفی اش را از یکدیگر تفکیک کند. عادات خوب غذایی عبارتند از دانستن این که شما چه زمانی گرسنه هستید و این که چه قدر بخورید و چه بخورید که نیازهای شما را برآورده کند. کودکان نیز باید این پیام را دریافت کنند که آن ها می توانند غذا بخورند چون گرسنه اند یا غذا در دسترس است نه به دلیل این که آن ها به طرزی خاص رفتار کرده اند یا خیر. و در آخر به یاد داشته باشد در مورد مشکلات مربوط به غذا خوردن کودک باید صبور باشید و آگاهانه رفتار کنید. کودک تان، ویژگی ها و ژنتیک او را بشناسید و رفتاری مطابق با فرزند خود اتخاب کنید.